Ragwort
Jakobskruiskruid
Het is van groot belang om te weten wat er in de wei ligt. Al zijn paarden in het algemeen niet dom en, in het algemeen, eten ze niet van dat wat ze niet horen te eten (tenminste, als ze niet aan het grazen zijn) er zijn momenten waar het wel verkeerd kan gaan.

Er bestaat veel zorg onder paardeneigenaren over de verschillende giftige planten die op gezette tijden in de wei terug te vinden zijn: sommige varianten van de nachtschade – waarvan er meer dan 2300 soorten zijn waaronder de tomaat, aardappel, aubergine en paprika – zijn bekend als zeer giftig voor o.a. paarden, alsook de jakobskruiskruid.

black-nightshade
Zwarte Nachtschade

Gelukkig voor ons, onze paarden zullen in het algemeen deze planten vermijden, zelfs als ze breeduit door de wei verspreid zijn – al is het niet onbekend dat een paard jakobskruiskruid of andere giftige planten in kleine hoeveelheden zal eten als een vorm van autotherapie. Het echte probleem komt in de winter als alle eetbare planten op zijn en alleen de giftige achterblijven.

Dan hebben de paarden weinig keuze tenzij voorzien van voldoende hooi. En daar schuilt ook gevaar; als hooi gemaakt ik van grasland waar veel giftige planten groeien, als ze allemaal gedroogd zijn, hebben de paarden meer moeite om ze te identificeren en worden ze zonder aarzeling opgegeten.

img_1045
Samengeperst plastic en paardenmest

Maar een nog groter gevaar is mogelijk de rotzooi waarmee we onze hooi en kuilvoer verpakken. Deze foto’s laten paardenmest zien die met een stukje plastic inpakfolie samengeperst is.

img_1047
Samengeperst plastic en paardenmest

Hier ligt de massa op een stukje keukenpapier om een idee van de schaal te geven – maar de laatste foto laat deze folie zien eenmaal losgetrokken en platgelegd; er ligt een vulpen ernaast om de schaal aan te geven.

img_1049
Losgetrokken plastic met vulpen voor schaal vergelijking

Dit stukje plastic is dus groot genoeg om heel effectief het maag/darmkanaal van ons paard te verstoppen.