Het verwilderde paard heeft geen hoefijzers nodig; hij hoeft ook niet te worden getrimd. Door natuurlijke slijtage en het goed afgestemd mechanisme van de paardenhoef, zijn zulke dingen volkomen onnodig. Helaas, wordt het gedomesticeerde paard zelden blootgesteld aan de intense slijtage gezien door het verwilderde paard; toch betekent dit niet dat de hoeven van onze paarden extra bescherming nodig hebben – iets waar het ijzer eigenlijk voor bedoeld is – maar juist dat wij de natuurlijke slijtage van de verwilderde hoef moeten emuleren. Traditionele hoefsmeden trimmen hoeven als voorbereiding op beslaan; in veel gevallen gebruiken ze dezelfde technieken al ze alleen bekappen. Dit is absoluut geen emulatie van de verwilderde hoef maar behoudt feitelijk de ongunstige configuratie van de beslagen hoef.
Waarom ongunstig?
Ten eerste, de configuratie van de beslagen hoef is een kunstmatige vorm dat bij het ijzer moet passen. Er wordt geen rekening gehouden met de vorm van de zool, de actie van de straal of zelfs de functie van de hoefwanden; de hoef wordt simpelweg recht afgesneden waardoor de hoefwand ver onder de zool uitsteekt en de straal is in een nette V-vorm gesneden.
Ten tweede, de hoek van de voet, wanneer deze bekapt wordt alvorens te beslaan, is verwant aan het dragen van hoge hakken. Zoals vrijwel iedere vrouw kan beamen, rondlopen op hakken voor enige tijd is niet echt comfortabel, laat maar gezond voor enkel-, knie- en heupgewrichten nog voor de rug waar zij vaker problemen veroorzaken. Verder is de hoefbeen aan de achterkant abnormaal verhoogd waardoor er meer druk op de toon komt te staan. Dit probleem komen we weer tegen als wij de behandeling voor hoefbevangenheid bekijken.
De hoefwand is geen gewicht-dragende structuur. Zijn ontwerp en dat van de voet in zijn geheel, dicteert dat elk ander concept feitelijk onjuist is. Onder de externe structuren van de voet, de hoefwand, de zool, straal en hoefballen, zitten drie principiële structuren: het hoefbeen (P3), het digitale kussen en wat wij het perifere kussen. Het hoefbeen is ontworpen om zowel steun als balans te geven – steun aan de achterkant, balans aan de voorkant. Het digitale kussen ligt onder de straal en de hoefballen en vormt een schokdemper die energie, gegenereerd in het impact met de grond, absorbeert en opslaat. Het perifere kussen is een minimale structuur die in de tekstboeken niet genoemd wordt; toch is deze structuur heel duidelijk zichtbaar in alle dissecties van de hoef. Het perifere kussen bestaat om een beetje demping te geven aan de rand van de hoef tijdens contact met de grond. Het is deze minimale structuur die het merendeel van de inslag op de grond wanneer een paard wordt beslagen. De hoefwand is een beschermende structuur rondom het hoefbeen en tegelijkertijd functioneert als een belangrijke gevoelssensor.
Een vervolg van het niet beslaan is dat we gerafelde randen aan en spleten in de hoeven terugzien – “zie je wel, ze worden kapot gelopen!” En zo wordt het argument om te (her)beslaan aangevoerd; het ijzer zal de hoefwand beschermen tegen rafelen en vooral splijten. Jammer genoeg is dit niet zo, en feitelijk, is het beslaan dat de hoeven zwak en brokkelig maakt. Beslaan betekent het hameren van nagels in de witte lijn en uit door de hoefwand wat zwakte punten geeft – en niet te vergeten dat de witte lijn de plek is waar de hoefwand aan het hoefbeen met elkaar verbonden zijn. Als wij een eenvoudige trim volgens de hoefsmid uitvoeren – de “prairie trim” – houden wij geen rekening met de functie van de hoefwand. Waarom zouden wij? De voornaamste reden voor de trim is om vervolgens te beslaan. Voorts door eenvoudigweg de hoefwand lang te houden, maakt het mogelijk voor bacteriën de separatie tussen wand en witte lijn binnen te dringen; dit is een zelf-voedend cyclus gezien de bacteriën de opening groter maken waardoor steeds meer bacteriën naar binnen kunnen… Als wij realiseren dat de hoofd inslag oppervlaktes van de hoef de straal en de hoefballen zijn, en niet de hoefwand, kunnen wij deze bacteriën eenvoudig verwijderen door ze uit te snijden tijdens een hygiënische trim. Een hygiënische trim is niets meer dan het verwijderen van overtollige hoefwand en holtes.
De “Natuurbewuste Trim” is eigenlijk beter beschreven als de “wetenschappelijk gemotiveerde trim” die rekening houdt met de biologische samenstelling van de hoef en hoe deze vormde als gevolg van de wetten van de natuurkunde. Deze benadering is eentje van (relatief eenvoudig) bio-mechanica, bewezen door wetenschappelijk onderzoek.