Een hele lange en zware dag geweest – dus geen blog gisteravond! Punctueel om 08:30, de minibus van Monsieur Many heeft ons teruggebracht naar de nachtwei van de paarden.
Of door enkele kleine incidenten of paarden/mens combinaties die niet geheel ideaal waren, werd een een ander gewisseld maar toch vertrokken we vrij snel. Het eerste deel was ongelofelijk gevaarlijk met veel ijsvlaktes op de paden en landwegen maar gelukkig zijn we zonder schram door Mérens-les-Vals gekomen.
Daarna is een heel lang, steil en zware klim waar alle paarden er moeite mee hebben en waar, normaalgesproken, een aantal bovenaan gaat rollen – alleen deze keer was er zó veel sneeuw dat ze niet konden rollen. Met de sneeuw een halve meter diep, de afdaling was bijzonder moeilijk – met de sneeuw zo diep, was de voortgang maar stap voor stap, ieder paard zijn voeten in de sporen van zijn voorganger plaatsen.
Onze gewoonlijk ophouden van het verkeer in Ax les Thermes werd gevolgd door lunch aan de kant van de weg naar Col de Chioula. De zo’n en de sneeuw maakten een heel aangename verschil met de regen van twee jaar geleden.
Eens over Chioula, het is weer een afdaling – nogmaals, dit jaar allemaal op de wegen door de diepe sneeuw elders – naar Comus. Even “binnendoor” over de D20 zag ons weer in de diepe sneeuw maar, gelukkig, alleen voor een kort stukje voordat we aan de achterkant van het dorp de paarden op hun nachtwei hebben geïnstalleerd.
Al met al een goede dag maar, met 50km, héél lang.
