Het is zorgelijk, maar hoe vaak weten dierenartsen echt waar ze het over hebben als het over hoeven en voeding gaat?
De meeste opleidingen tot dierenarts zijn tegenwoordig op huisdieren en/of vee gericht en de specifieke paardenkennis zit nog heel stevig in de late 19e / vroege 20e eeuw vast. Het is wel waar dat we vandaag een gigantisch scala aan antibiotica, ontstekingsremmers en pijnbestrijders tot onze beschikking hebben maar zelfs deze middelen worden verassend vaak onwetenschappelijk toegepast.
Alleen enkele dagen geleden, kwam ik een paard tegen dat, volgens de dierenarts, (door een traditionele hoefsmid) te kort is bekapt… En daar berust de eerste vraag, wat is te kort? Als men bedoelt dat de zool weggesneden is, dan zeg ik ja, maar terugtrimmen tot het niveau van de zool is niet “kort”. Door Phenylbutazone (bute) voor te schrijven, vertoont de DA nog minder kennis – het is niet mogelijk om contact-ongemak met een ontstekingsremmer weg te nemen. Voorts heeft hij het vermijden van harde grond voor minimaal 4 weken voorgeschreven, samen met het weken in een sodabad tenminste twee keer per dag. Wat een paard onder deze omstandigheden nodig heeft is het complete tegenovergestelde – beweging zal het teruggroeien van de hoef stimuleren en ook de zacht zool, die zo gevoelig is, doen afharden. Soda zal dat weefsel alleen zacht en gevoelig houden.
In dit geval gelooft de eigenaresse onvoorwaardelijk in de dierenarts (en de smid is niet meer welkom bij haar!) die nu ook zijn advies gewijzigd heeft… Omdat het paard weigerde uit zijn stal te stappen (opgesloten 14 uren) is de DA gekomen om hem nog na te kijken. Deze keer is de diagnose ER, ofwel equine exertional rhabdomyolysis. Dit is ook bekend als azoturia of in de volksmond Maandagziekte. Hiervoor is de behandeling vitamine E en véél beweging.
Ik kan de DA niet kwalijk nemen voor het wijzigen van zijn advies maar het maakt wel zijn oorspronkelijke diagnose en behandeling een beetje belachelijk…
Waar dit allemaal op neer komt, is niet elk woord dat je dierenarts zegt, geloven. Hij is géén expert in elk tak van sport binnen de diergeneeskunde en, bovendien, zijn paard gerelateerde opleiding is zeer beperkt geweest. Als uw paard een probleem heeft na het bekappen, neem eerst contact op met de trimmer. Hij weet waarschijnlijk meer over paardenvoeten dan alle lokale dierenartsen samen. Als u van een traditionele smid gebruik maakt, geef hem minstens de kans om voor zichzelf te zien wat er gebeurd is (helaas, de opleiding tot smid is gelijk aan die van dierenarts in zoverre dat deze ook in de vroege 20e eeuw blijft steken).
*Update* ik had oorspronkelijk Maandagochtendziekte geschreven maar zoals mij vanmorgen er op attent gemaakt is, dit is de Engelse naam (dit artikel heb ik van mijn Engelstalige versie vertaald) – in het Nederland is het simpelweg Maandagziekte.